• การติดตั้งที่อ่อนแอ

• ประเมินทิศทางของแรงตัดและให้การสนับสนุนอย่างเพียงพอหรือปรับปรุงฟิกซ์เจอร์
• ลดแรงตัดโดยการลดความลึกของการตัดa _p
• เลือกหัวกัดหยาบและระยะพิทช์ต่างกันซึ่งมีการตัดที่เป็นบวกมากขึ้น
• เลือกรูปทรงเรขาคณิตที่มีรัศมีมุมเล็ก ๆ และพื้นที่ขนานเล็ก ๆ
• เลือกเม็ดมีดเม็ดละเอียด ไม่เคลือบผิว หรือเคลือบทินเนอร์
• หลีกเลี่ยงการตัดเฉือนในที่ที่ชิ้นงานรองรับแรงตัดได้ไม่ดี

• ชิ้นงานที่อ่อนแอในแนวแกน

• พิจารณาหัวกัดบ่าฉากแบบเหลี่ยม (มุมเข้างาน 90 องศา) ที่มีรูปทรงเป็นบวก
• เลือกเม็ดมีดที่มีหน้าลาย L
• ลดแรงตัดในแนวแกน – ระยะกินลึกลดลง รัศมีมุมแคบลง และพื้นที่ขนานกัน
• เลือกหัวกัดระยะพิทช์หยาบที่มีระยะพิทช์ต่างกัน
• ตรวจสอบการสึกหรอของเครื่องมือ
• ตรวจสอบการหมุนหนีศูนย์ของตัวจับยึดเครื่องมือ
• ปรับปรุงการจับยึดของเครื่องมือ

• ระยะยื่นของเครื่องมือยาวเกินไป

• ลดระยะยื่นให้น้อยที่สุด
• ใช้หัวกัดระยะพิทช์หยาบที่มีพิทช์ต่างกัน
• สมดุลแรงตัดในแนวรัศมีและแนวแกน – มุมเข้างาน 45 องศา รัศมีมุมกว้าง หรือหัวกัดเม็ดมีดทรงกลม
• เพิ่มอัตราป้อนต่อฟัน
• ใช้รูปทรงเม็ดมีดที่มีแรงเฉือนน้อย
• ลดระยะกินลึกตามแนวแกนa _f
• ใช้การกัดในการเก็บผิวละเอียด
• ใช้หัวกัดขนาดใหญ่และตัวต่อ Coromant Capto®
• สำหรับดอกกัดโซลิดคาร์ไบด์และดอกกัดแบบเปลี่ยนหัวได้ ให้ลองใช้เครื่องมือที่มีฟันน้อยลงและ/หรือมุมเกลียวสูงขึ้น

• กัดบ่าฉากด้วยสปินเดิลที่อ่อนแอ

• เลือกเส้นผ่านศูนย์กลางหัวกัดที่เล็กที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
• เลือกหัวกัดและเม็ดมีดที่เป็นบวกและเบา
• ลองขึ้นสี
• ตรวจสอบความโก่งตัวของแกนหมุนเพื่อดูว่าเครื่องจักรยอมรับได้หรือไม่

• ฟีดตารางไม่สม่ำเสมอ

• ลองขึ้นสี
• ขันกลไกป้อนเครื่องจักรให้แน่น: ปรับฟีดสกรูบนเครื่อง CNC
• ปรับล็อคสกรูหรือเปลี่ยนบอลสกรูในเครื่องจักรทั่วไป

• ข้อมูลการตัด

• ลดความเร็วตัดv _c
• เพิ่มฟีด, f _z
• เปลี่ยนความลึกของการตัดa _หน้า

• เสถียรภาพไม่ดี

• ลดระยะยื่น
• ปรับปรุงเสถียรภาพ

• การสั่นสะเทือนในมุม

• ตั้งโปรแกรมรัศมีมุมขนาดใหญ่ด้วยอัตราป้อนที่ลดลง

• แทรกความเสียหายที่มุม
• ขอบบิ่นและแตกหัก
• การตัดชิปอีกครั้ง

• ปรับปรุงการคายเศษโดยใช้น้ำมันตัดหรืออากาศอัดที่เข้มข้นและควบคุมทิศทางได้ดี
• ลดฟีด, f _z
• แบ่งการบาดลึกออกเป็นหลายรอบ
• ลองใช้การกัดร่องลึก
• ใช้คัตเตอร์พิทช์หยาบ
• ใช้ดอกกัดโซลิดคาร์ไบด์หรือดอกกัดแบบเปลี่ยนหัวได้ซึ่งมีคมตัดสองหรือสูงสุดสามคมตัด และ/หรือมุมเกลียวที่สูงกว่า

• การแตกหักของขอบตัด
• เป็นอันตรายต่ออายุการใช้งานและความปลอดภัย
• ชิปติดขัด

• คายเศษอย่างมีประสิทธิภาพด้วยลมอัดหรือการไหลของของไหลตัดปริมาณมาก – ควรใช้น้ำหล่อเย็นภายใน
• เปลี่ยนตำแหน่งหัวกัดและเส้นทางเดินเครื่องมือ
• ลดฟีด, f _z
• แบ่งการบาดลึกออกเป็นหลายรอบ

• ฟีดต่อรอบมากเกินไป

• ตั้งหัวกัดตามแนวแกนหรือจำแนกเม็ดมีด ตรวจสอบความสูงด้วยตัวบ่งชี้
• ตรวจสอบการเบี่ยงเบนหนีศูนย์ของสปินเดิลและพื้นผิวการติดตั้งคัตเตอร์
• ลดฟีดต่อรอบให้สูงสุด 70% ของความกว้างของที่ดินคู่ขนาน
• ใช้เม็ดมีดไวเปอร์หากเป็นไปได้ (สำหรับการเก็บผิวละเอียด)

• การสั่นสะเทือน

• การสร้างขอบที่สร้างขึ้น

• เพิ่มความเร็วตัดvcเพื่อเพิ่มอุณหภูมิการตัด_{เฉือน}
• ปิดน้ำมันตัดกลึง
• ใช้เม็ดมีดคมตัดที่มีด้านคายเรียบ
• ใช้รูปทรงเม็ดมีดมุมบวก
• ลองใช้เกรดเซอร์เมทที่มีค่าการตัดสูงกว่า

• ตัดกลับ

• ตรวจสอบความเอียงของแกนหมุน (ประมาณ 0.10 มม./1000 มม. (0.004 นิ้ว/39.370 นิ้ว))
• ค่าเบี่ยงเบนแกน TIR ของสปินเดิลไม่ควรเกิน 7 ไมครอนในระหว่างการเก็บผิวละเอียด
• ลดแรงตัดในแนวรัศมี (ลดระยะกินลึกa _p )
• เลือกเส้นผ่านศูนย์กลางหัวกัดที่เล็กลง
• ตรวจสอบความขนานของพื้นที่ขนานและบนใบปัดน้ำฝนที่ใช้ (ไม่ควรยืนอยู่บน “ส้นหรือปลาย”)
• ตรวจสอบให้แน่ใจว่าเครื่องตัดไม่โยกเยก – ปรับพื้นผิวติดตั้ง

• การชุบแข็งของชิ้นงาน

• ลดการป้อนf _z
• เลือกหัวกัดระยะพิทช์แบบชิดหรือชิดเป็นพิเศษ
• จัดตำแหน่งหัวกัดใหม่เพื่อให้เศษบางลงที่ทางออก
• เลือกมุมเข้างานที่เหมาะสมกว่า (45 องศา) และรูปทรงการตัดที่เบากว่า
• เลือกเม็ดมีดที่มีความคม
• ตรวจสอบการสึกหรอด้านข้างเพื่อหลีกเลี่ยงการสึกหรอมากเกินไป

• เฉพาะวัสดุ – HRSA/สแตนเลส
• กลไกการสึกหรอหลักแบบบาก

• ใช้รัศมีขนาดใหญ่ที่ให้มุมเข้างานต่ำ
• รักษาระยะกินลึกให้ต่ำกว่ารัศมี
• a _p = 0.5 x รัศมี

ระวังเส้นโค้งกำลังเนื่องจากเครื่องอาจสูญเสียประสิทธิภาพหากรอบต่อนาทีต่ำเกินไป

• ปริมาณโลหะที่จะกำจัด
• ความหนาของเศษเฉลี่ย
• รูปทรงเรขาคณิตของคัตเตอร์
• ความเร็วของเครื่องตัด

• ไปจากระยะใกล้ถึงระดับเสียงหยาบ เช่น ฟันน้อยลง
• หัวกัดขั้วบวกจะประหยัดพลังงานมากกว่าหัวกัดขั้วลบ
• ลดความเร็วตัดก่อนป้อนโต๊ะ
• ใช้คัตเตอร์ขนาดเล็กลงและตัดหลายรอบ
• ลดระยะกินลึกa _p