การกัดบ่างานที่อยู่ลึก

ตัวเลือกหัวกัดบ่าฉากขนาดใหญ่ช่วยให้เข้าถึงได้ดีที่สุดในการกัดบ่าฉากตื้นที่อยู่ลึก สำหรับบ่าที่อยู่ในความลึกมากขึ้น ให้ใช้ส่วนต่อขยายที่มีข้อต่อ Coromant Capto หัวกัดขอบยาวยังมีจำหน่ายในรุ่นขนาดใหญ่เพื่อใช้กับบ่าที่ลึกซึ่งอยู่ลึก อย่างไรก็ตาม ระยะกินลึกในแนวรัศมีมีจำกัดมากกว่า

รายการตรวจสอบการสมัครและคำแนะนำ

• การกัดบ่าฉากเป็นตัวเลือกแรกเสมอ และมีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับการกัดบ่าฉากเนื่องจากมุมเข้างาน 90°
• การตัดเฉือนควรทำในลักษณะที่ส่งแรงตัดไปยังจุดรองรับของฟิกซ์เจอร์ ตราบเท่าที่เป็นไปได้ ดังนั้นการกัดขึ้นรูปจึงเป็นทางเลือกที่ดีในบางกรณี
• การเลือกระยะพิทช์ของหัวกัดขึ้นอยู่กับความเสถียรของทั้งระบบ ซึ่งรวมถึง: เครื่องจักร ชิ้นงานและการจับยึด ตลอดจนวัสดุชิ้นงาน
• ในเครื่องจักร ISO 40 และขนาดเล็กกว่า แนะนำให้ใช้หัวกัดระยะพิทช์หยาบ เนื่องจากความเสถียรจำกัด
• แนะนำให้ใช้หัวกัดระยะพิทช์หยาบสำหรับการตัดเฉือนชิ้นส่วนที่ติดตั้งบนฟิกซ์เจอร์ทรงลูกบาศก์
• การวางตำแหน่งของหัวกัดบนชิ้นงานมีความสำคัญอย่างยิ่งและควรได้รับการเอาใจใส่เป็นพิเศษ
• เมื่อ DC/ a _e >10 ควรปรับอัตราป้อนf _{z ให้สอดคล้องกับค่า hex เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีและหลีกเลี่ยงการพังทลายของขอบ}
• หากความลึกของบ่าน้อยกว่า 75% ของความยาวคมตัด โดยปกติแล้ว คุณภาพของพื้นผิวแนวตั้งไม่จำเป็นต้องเก็บผิวละเอียดเป็นพิเศษ
• เลือกเกรดเม็ดมีดคาร์ไบด์ที่แกร่งกว่าสำหรับการกัดปาดหน้า
• หากใช้หัวกัดคมตัดที่ยาว เงื่อนไขต่างๆ เป็นสิ่งที่เรียกร้อง ดังนั้นอาจต้องใช้เกรดที่แข็งกว่า
• ยิ่งตัดลึกมากเท่าไหร่ การเลือกความเร็วตัดที่ต่ำลงก็มีความสำคัญมากขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงการสั่นสะท้าน
• เมื่อเกิดการสั่นสะเทือน ให้ลดv _cและเพิ่มf _zตรวจสอบกับค่า hex ที่แนะนำ!
• ตรวจสอบให้แน่ใจว่ามีกำลังเครื่องจักรเพียงพอสำหรับข้อมูลการตัดที่เลือก

ถือเครื่องมือ

• ให้ความสนใจเป็นพิเศษกับความต้องการกำลังไฟเมื่อทำการตัดขนาดใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับหัวกัดขอบยาว
• การติดตั้งเครื่องมือมีอิทธิพลมากที่สุดต่อผลการกัดสำหรับหัวกัดขนาดเล็กกว่า 50 มม
• ยิ่งความลึกของการตัดมากขึ้น ขนาดและความเสถียรของการจับยึดก็ยิ่งมีความสำคัญมากขึ้น เนื่องจากแรงในแนวรัศมีมีความสำคัญมากเมื่อใช้หัวกัดบ่าฉาก โดยเฉพาะหัวกัดขอบยาว
• คัปปลิ้ง Coromant Capto ให้ความเสถียรสูงสุดและการโก่งตัวน้อยที่สุดสำหรับหัวกัดทุกประเภท – สำคัญอย่างยิ่งกับเครื่องมือที่ยาวหรือยาว

กลิ้งเข้าตัด

• ทางเข้าที่เรียบเข้าสู่การตัดเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการหลีกเลี่ยงการสั่นสะเทือนและยืดอายุการใช้งานของเครื่องมือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกัดบ่าฉาก
• ตั้งโปรแกรมเครื่องตัดให้ม้วนเข้าตัด สร้างความหนาของเศษที่ทางออกเป็นศูนย์เสมอ: เมื่อรวมกันจะทำให้ได้ทั้งสองอย่าง อัตราป้อนงานสูงขึ้นและอายุการใช้งานเครื่องมือยาวนานขึ้น
• วิธีนี้เหมาะสมที่สุดสำหรับงานที่คุณกัดรอบมุมภายนอก เนื่องจากจะหลีกเลี่ยงการเปลี่ยนแปลงที่คมชัดในการตัด
• ให้เครื่องตัดทำงานอย่างต่อเนื่องในการตัด

การกัดบ่าฉากโดยใช้หัวกัดข้างและหัวกัดปาดหน้า

หัวกัดข้างและหัวกัดปาดหน้ายังใช้สำหรับการกัดบ่าฉาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากรูปแบบแคบแต่มีความกว้างในแนวรัศมี หัวกัดเหล่านี้มักเป็นทางออกเดียวที่เป็นไปได้สำหรับการหันหลังกลับของไหล่และใบหน้าที่ซ่อนอยู่

ขวา	ซ้าย

การกัดขอบรอบข้าง

การกัดขอบขอบที่ประสบความสำเร็จคืออะไร

การตัดเฉือนคมตัดคือการกัดข้างที่ใช้ในเครื่องมือตัดโครงร่าง การกัดข้างและการกัดขอบเป็นทางเลือกของการกัดขอบข้าง

ทางเลือกของเครื่องมือ

• โดยทั่วไปแล้วคมมีดบางจะเกิดจากดอกกัดเอ็นมิล ขณะที่คมตัดที่ลึกหรือหนาขึ้นจะเกิดจากดอกเอ็นมิลโดยใช้รอบ “การกัดบ่าฉาก” ซ้ำๆ หรือโดยดอกกัดขอบยาวในรอบเดียว
• บ่าที่มีความลึกสองเท่าของเส้นผ่านศูนย์กลางจะได้รับการตัดเฉือนอย่างมีประสิทธิภาพโดยใช้หัวกัดขอบยาวหรือหัวกัดโซลิดคาร์ไบด์ สำหรับบ่างานลึกหรือขอบชิ้นงานหนา แนะนำให้ใช้ระยะกินลึกในแนวรัศมี 0.5 เท่าของเส้นผ่านศูนย์กลาง
• หัวกัดข้างและหัวกัดปาดหน้ายังสามารถใช้สำหรับการกัดขอบหรือการกัดขอบนอกได้อีกด้วย
• เกลียวขนาดใหญ่ช่วยให้มั่นใจได้ถึงจำนวนฟันในการตัดที่เพียงพอและการตัดที่ราบรื่นสำหรับการกัดขอบที่ระยะกินลึกในแนวรัศมีขนาดเล็ก
• หัวกัดระยะพิทช์ระยะใกล้หรือระยะพิทช์ใกล้พิเศษเหมาะอย่างยิ่งสำหรับการกัดขอบ สิ่งนี้ยังเป็นจริงเช่นกันเมื่อกัดขอบที่บางกว่าหรือบ่าแบบขอบตื้นโดยใช้ดอกกัด 90º

วิธีการใช้

พื้นผิว – สร้างขึ้นในแนวรัศมี

เมื่อไม่มีการหมุนหนีในหัวกัด ความสูงของยอด h
จะสูงเท่ากันและสามารถคำนวณได้โดยใช้สูตร:
ความลึกของส่วนตัด / ความสูงของส่วนปลาย

เมื่อค่ารันเอาท์ในหัวกัด อัตราป้อนต่อฟันf _zและ
ตามมาด้วยความสูงของปลายแหลม h จะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับ TIR

ฉ_	f zหมด

ดังที่ได้กล่าวไว้ พื้นผิวพื้นผิวและแนวโน้มการขึ้นเขาอาจจำกัดอัตราป้อนงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อระยะกินลึกในแนวรัศมีมีขนาดเล็ก

เมื่อใช้ด้านข้างของดอกกัดเพื่อกัดโปรไฟล์ ชุดของ ‘cusps’ จะถูกสร้างขึ้น ความสูงของยอด – h ถูกกำหนดโดย:

• เส้นผ่านศูนย์กลางของคัตเตอร์ DC
• ฟีดต่อฟันf _z
• การอ่านตัวบ่งชี้เครื่องมือของการหมุนหนีศูนย์ TIR

หัวกัดเม็ดมีดแบบถอดเปลี่ยนได้จะมี TIR สูงกว่าหัวกัดคาร์ไบด์เสมอ นอกจากนี้ ยิ่งเส้นผ่านศูนย์กลางหัวกัดใหญ่ขึ้น จำนวนฟันก็ยิ่งมากขึ้น ซึ่งจะเพิ่มระยะห่างระหว่างจุดสูงและจุดต่ำของปลายแหลม

สำหรับพื้นผิวที่ดีที่สุด:

• ใช้หัวกัดโซลิดคาร์ไบด์
• ใช้หัวจับกำลังความแม่นยำสูงพร้อมคัปปลิ้ง Coromant Capto
• ใช้ระยะยื่นที่สั้นที่สุด

คำแนะนำฟีด (ไม่ต้องสนใจเลขฐานสิบหก):

• หัวกัดเม็ดมีดแบบถอดเปลี่ยนได้ ค่าเริ่มต้นf _z = 0.15 มม./ฟันตัด
• ดอกกัดโซลิดคาร์ไบด์ ค่าเริ่มต้นf _z = 0.10 มม./ฟันตัด

หมายเหตุ:คุณภาพพื้นผิวที่แย่ที่สุดจะเกิดขึ้นได้หากคมตัดเพียงอันเดียวสร้างพื้นผิว เนื่องจากการหมุนของใบมีดไม่ดี

รายการตรวจสอบการสมัครและคำแนะนำ

• ปัจจัยสำคัญในการกัดขอบนอกคือการได้รับอัตราป้อนงานต่อฟันที่เหมาะสมf _z
• ค่าอัตราป้อนf _zต้องชดเชยหน้าสัมผัสของหัวกัด ซึ่งส่งผลต่อความหนาของเศษ
• อัตราป้อนต่อฟันf _zควรคูณด้วยปัจจัยการปรับเปลี่ยน วิธีนี้จะช่วยให้อัตราป้อนงานสูงขึ้นโดยมีส่วนโค้งที่เล็กลง และในขณะเดียวกันก็รับประกันได้ว่าความหนาของเศษจะมากพอ อย่างไรก็ตาม ปัจจัยการปรับเปลี่ยนอาจใช้ไม่ได้เสมอไป: พื้นผิวและแนวโน้มการขึ้นเขาอาจจำกัดอัตราการป้อน

การกัดบ่าฉากของผนังโก่งตัวบาง

สำหรับการกัดบ่าฉากของ:

• อัตราส่วนความสูงต่อความหนาเล็กน้อย < 15:1:
• อัตราส่วนความสูงต่อความหนาปานกลาง < 30:1
• อัตราส่วนความสูงต่อความหนาที่สูงมาก > 30:1
• ฐานผนังบาง

ข้อพิจารณา:

• กลยุทธ์การตัดเฉือนสำหรับผนังบางจะแตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับความสูงและความหนาของผนัง
• จำนวนรอบจะถูกกำหนดในทุกกรณีโดยขนาดผนังและระยะกินลึกตามแนวแกน
• พิจารณาความมั่นคงของทั้งเครื่องตัดและผนัง
• การใช้เทคนิคความเร็วสูง เช่นa _p / a _e ขนาดเล็ก และv _cสูง ช่วยให้การกัดผนังบางสะดวกขึ้น เนื่องจากช่วยลดเวลาในการจับเครื่องมือ และส่งผลให้แรงกระตุ้นและการโก่งตัวลดลง
• ควรใช้การกัดดาวน์
• การกัดอลูมิเนียมและไททาเนียมใช้วิธีการที่เท่าเทียมกัน

อัตราส่วนความสูงต่อความหนาเล็กน้อย < 15:1:

ทางผ่านควรทำเป็นเส้นทางซิกแซก

การกัด “Thinwall”:

• กลึงผนังด้านหนึ่งด้วยวิธีที่ไม่ทับซ้อนกัน
• ทำซ้ำในด้านตรงข้าม
• ปล่อยให้ค่าเผื่อทั้งสองด้านสำหรับการตกแต่งที่ตามมา

อัตราส่วนความสูงต่อความหนาปานกลาง < 30:1

การกัด “ตลิ่ง”:

• ด้านสำรอง การตัดเฉือนตามความลึกที่กำหนดในการผ่านที่ไม่ทับซ้อนกัน

การกัดรองรับขั้นบันได:

• วิธีการที่คล้ายกันแต่ทับซ้อนกันระหว่างการผ่านบนด้านตรงข้ามของผนัง: วิธีนี้ช่วยให้ได้รับการสนับสนุนมากขึ้น ณ จุดที่กำลังตัดเฉือน การผ่านครั้งแรกควรอยู่ที่ระยะกินลึกที่ลดลงa _p /2
• ไม่ว่าในกรณีใด ให้เว้นระยะเผื่อไว้ทั้งสองด้านสำหรับการเก็บผิวละเอียดที่ตามมา 0.2 – 1.0 มม

อัตราส่วนความสูงต่อความหนาที่สูงมาก >30:1

นอกจากการสลับด้านของผนังในขณะตัดเฉือนแล้ว ให้เข้าใกล้ความหนาของผนังที่ต้องการเป็นขั้นๆ โดยใช้รูทีน “ต้นคริสต์มาส”

• ส่วนที่บางกว่าจะได้รับการสนับสนุนโดยส่วนที่หนากว่าด้านล่างขณะตัดเฉือน
• เลื่อนกำแพงลงมาตามขั้นตอนนี้

ผนังบาง

จบเบี้ยเลี้ยง

สายน้ำ

จบเบี้ยเลี้ยง

ผนังบาง

จบเบี้ยเลี้ยง

การกัดบ่าฉากของฐานผนังบาง

การตัดแต่งขึ้นรูปด้วยเครื่องจักรฐานบาง:

• ใช้การไล่ระดับเป็นวงกลมที่กึ่งกลางของพื้นที่ฐานตามความลึกที่ต้องการ
• ไถลออกไปด้านนอกเป็นทางลาดเป็นวงกลมจากจุดนั้น

หากเกี่ยวข้องกับการกัดพื้นผิวที่ด้านตรงข้ามผ่านการกลึงมาแล้ว:

• ใช้เครื่องมือที่มีจำนวนคมตัดขั้นต่ำ
• ใช้แรงสัมผัสด้านนี้ให้น้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

หากชิ้นส่วนมีรูตรงกลางฐาน:

• ปล่อยให้ขารองรับอยู่กับที่เมื่อตัดเฉือนด้านแรก
• กลึงด้านที่สอง
• ถอดขารองรับออกหลังจากเสร็จสิ้นทั้งสองด้านแล้ว